Van alle gekke producten in Thailand waren het toch wel de snacks die mij het meest fascineerden. Uiteraard vind je er de stereotype snacks zoals gefrituurde insecten en gegrilde schorpioen maar ook de supermarktproducten zoals de chips en koeken hebben de meest vreemde smaken. Wat was mijn favoriete Thaise snack? De groene Kit-Kat met matcha smaak! 🙂

KOEKEN

Wij kennen ze enkel met witte, melk en pure chocolade maar in Thailand hebben ze zo veel meer varianten van de crunchy Mikado stokjes. Hier op de foto zie je er met cookies & cream maar ik heb ze ook geproefd met matcha theesmaak, aardbei, banaan, oreo, … Er is zoveel keuze en de varianten zijn echt allemaal lekker. Ook de groene Kit-Kat met matcha theesmaak was echt top. Er zit witte chocolade rond het wafeltje waarin matcha verwerkt is. Ik ben normaal eigenlijk echt niet zo’n koekenfan, maar naast Oreo’s zou ik deze zeker kopen moesten ze bij ons in de winkel liggen. En over Oreo’s gesproken…

Deze Oreo’s met aardbeivulling zijn echt ge-wel-dig. Ik wist niet dat ze Oreo’s ook in andere smaken verkochten behalve chocolade en vanille. Je kan ze tegenwoordig ook in België krijgen!

In Nederland vond ik wel nog deze Oreo’s met pindakaassmaak. Ik heb ze nog niet geprobeerd, maar dit kan ook niet anders dan lekker zijn! 😀

POPCORN

Ik ben nooit echt een popcorn-eter geweest, tot ik op het Food Festival in Amsterdam Propercorn proefde. Fantastische popcorn is dat, vooral die met de smaak van pindanoten en amandel. Sindsdien zie je mij wel vaker een zakje chips ruilen voor wat popcorn. In Thailand was ik echt verslaafd aan popcorn. In veel steden vond je kraapjes op straat waar ze grote bekers caramelpopcorn verkochten voor 0,50 euro, da’s echt geen geld voor zo’n lekkere snack! Ook in de supermarkt verkochten ze lekkere varianten met de meest bizarre smaken. Lekker, maar bomvol suiker! (typisch Thais)

aardbeismaak, kipsaté smaak, amandelsmaak

maïssoepsmaak, zure room en uismaak, cheddarsmaak

INSECTEN

Nee bedankt, ik ga echt geen insecten eten. Ik vond het wel grappig om te zien hoe deze zakjes gewoon tussen de chips en de nootjes lagen. Het rechtse zakje heb ik gekocht en meegenomen naar België om te proeven. Ik heb voorlopig nog niet de moed gevonden om het zakje open te maken. Als het ooit opengeraakt, laat ik je weten wat ik er van vond.

CHIPS

We weten dat je ook chips kan maken met wortelen, bietjes en zoete aardappelen. Maar in Thailand gingen ze nog een stapje verder en verkopen ze chips van pompoen en taro. Ik heb deze niet geproefd maar de taro moet volgens mij zoet zijn want deze knol wordt in Thailand ook erg vaak in gebakjes gebruikt.

Deze heb ik wel geproefd: frietchips. Het zijn neutrale, gezouten chipsfrietjes waarbij een zakje saus zit waarin je je frietjes kan dippen. Zoals wanneer je een puntzak friet met saus zou kopen. Maar dan heeft dit zakje een langere houdbaarheidsdatum. Het smaakt zo slecht nog niet 🙂

Een van mijn favoriete chipssoorten is de ovenchips van Lays in  zout en paprika. Bij ons vind je hem ook nog met mediterraanse kruiden en met barbecuesmaak maar in Thailand vond ik ze met kipsaté smaak en sushismaak. Heel bizar…

Ik vond nog twee soorten zoete chips: met chocolade en met karamelsmaak. Geen idee of het lekker is, maar ik heb er zo mijn twijfels bij…

Typisch Thais is deze chips met de smaak van pikante gedroogde inktvis en thaise basilicum.

Of wat dacht je van chips met de smaak van sint-jakobsvruchten of met de smaak van pad thai?

En voor zij die er maar niet genoeg van krijgen, er is nog meer keuze! Ik vond ook deze zeewiersmaak en Lays met honing en botersmaak.

OVERIGE

Nog een snackje waar ik echt gek op was in Thailand waren de gebakken erwtjes. Je kon ze kopen met zout of met wasabismaak. Volgens mij is deze snack trouwens heel eenvoudig om te maken. Misschien zie je binnenkort wel het recept hiervoor passeren op m’n blog 🙂

Nieuwsgierig naar nog meer gekke Thaise producten? Kijk dan ook eens naar:

• Gekke producten in Thailand: drankjes
• Gekke producten in Thailand: groenten en fruit
• Streetfood in Thailand

Wat moet je je eigenlijk voorstellen bij streetfood in Thailand? Behalve frietkramen is streetfood iets wat in België niet echt voorkomt. In Azië is staan de straten echter vol met dampende mini-barbecues, zelfgeknutselde wokvuren en mini-keukens. Je vindt streetfood overal in Thailand, van de grootste steden tot in de kleinste dorpen. De standjes variëren van kleine eetkraampjes met of zonder tafels tot moderne foodtrucks. Je kan een ruw onderscheid maken tussen twee soorten kraamjes: ready-to-eatkraampjes en take-awaykraampjes. Ik leg je graag uit wat het verschil is met een beknopt (foto)overzicht van wat je er zoal kan eten.

Mijn 6 weken Thailand doorkruisen, zitten er op. Ik heb me geweldig geamuseerd, veel geleerd en fantastische nieuwe smaken ontdekt. Als foodie is Thailand een zalig land om naartoe te gaan aangezien er veel in openlucht gekookt wordt en je dus gewoon met je neus boven de potten kan gaan hangen. De locale straatchefs vinden het zelfs leuk als een westerling wat blijft staan en vragen stelt over wat hij/zij aan het maken is. Alleen de taalbarrière maakt het soms een beetje lastig.

In het begin was ik een beetje te nerveus om het streetfood te proberen. We kennen allemaal natuurlijk genoeg verhalen van mensen die ziek zijn geworden van streetfood op reis. De heerlijke geuren hebben me na week 1 toch snel overtuigd om af te stappen van de duurdere toeristenrestaurants en me volledig over te geven aan de lokale keuken. Zonder spijt. Na 6 weken Thailand ben ik geen enkele keer ziek geworden van het eten! Het enige waar ik wel veel last van had, was constipatie. Onze westerse darmen zijn natuurlijk niet gewend aan de grote hoeveelheid rijst (gewone rijst, rijstnoedels en rijstdeeg) die je plots begint te eten.

Toch is het niet zo dat als je naar Zuid-Oost Azië gaat dat je alleen maar rijst of noodles kan eten. Er worden ook veel soepen en curries gegeten, gewokte groenten, gegrild vlees, fruit, gebak en gefrituurde gerechten. De Thaise keuken is heel divers en dat vertaalt zich ook in haar streetfood. Zoals ik in het begin al zei, zijn er twee soorten van streetfood kraampjes.

READY-TO-EATKRAAMPJES

Deze kraampjes vind je de hele dag door in de straten. Ze beginnen op te stellen vanaf een uur of 6 in de ochtend en blijven staan tot een uur of 11 ‘s avonds. Je koopt er meestal kleine gerechten tussen de 10 en 40 Baht (0,25 – 1 euro) die je ter plaatse opeet.

Hieronder een beperkte selectie van wat je zoal op straat kan eten.

Sommige kraampjes zijn dan weer van een net ander niveau en bieden volledige maaltijden aan die je op een krukje aan een tafel langs de straat naar binnen kan werken.

TAKE-AWAYKRAAMPJES

Deze kraampjes staan er heel vroeg in de ochtend, tussen 5u en 8u ‘s ochtends en ‘s avonds tussen 6u en 23u. Ze verkopen huisgemaakte maaltijden die ofwel in bakjes ofwel in zakjes verkocht worden. Soms liggen deze bakjes en zakjes al voorverpakt op tafel, ofwel staat het eten uitgestald in grote dampende schalen of potten opdat je zelf je kan kiezen wat je in je zakje/bakje wil.

De eerse 3 weken snapte ik niet zo goed wat de bedoeling was van deze kraampjes. Blijkbaar zijn er dus veel Thaise mensen die thuis niet koken en gewoon dagelijks een maaltijd op straat gaan kopen. Ik kan me echt niet voorstellen dat wij dit in België zouden doen. Dat valt gewoon niet te betalen! Maar in Thailand is het eten heel goedkoop, ook voor de modale mensen die er wonen. Een zakje rijst kost 7 Baht voor witte rijst en 10 Baht voor bruine rijst. De vlees en groentegerechten variëren tussen de 30 en 50 Baht voor een zakje. Voor 1 euro kan je dus een volledige maaltijd hebben.

Wanneer het hostel waar ik verbleef borden ter beschikking stelde, ging ik al eens eten halen bij deze kraampjes. Ik kwam dan terug met 2 a 3 zakjes + verse groenten en kruiden waarmee ik zelf mijn bord kon dresseren. Heerlijk waren die gerechten! Beter zelfs dan die in de Thaise toeristenrestaurants.

Als je interesse hebt in de verschillende soorten gerechten die je zoal in deze take-away kraampjes kan eten, verwijs ik je graag door naar de blog van Mark Wiens. Hij maakte een overzicht met 100 gerechten die je moet proberen in Bangkok (maar die vrijwel over heel Thailand te verkrijgen zijn.)

Na Zuid-Oost Thailand aan de Golf van Thailand, was ik  erg nieuwsgierig naar het Westen dat aan de Andaman zee ligt. De bekendste travelhubs in deze streek zijn Phuket, Krabi, Koh Phi Phi, Koh Samet, Koh Lanta en Koh Lipe. Zelf heb ik ervoor gekozen om Phuket te skippen omdat het blijkbaar tegenwoordig TE toeristisch en luxueus is geworden. Ik heb me beperkt tot Koh Phi Phi, Railay beach en Krabi waar ik op de meest geweldige foodmarkets ben gestoten!

KRABI

Krabi is hét paradijs voor foodies. Dit kleine stadje aan het water dat eigenlijk een doorstroomluik is naar o.a. Koh Phi Phi is een ruwe diamant in het landschap. Het wordt omgeven door prachtige rotsformaties langs de kust, beboste bergen en prachtige witte stranden in haar directe omgeving. Het stadje zelf is erg klein er valt behalve de Tiger Cave Tempel (die weinig met tijgers te maken heeft maar vooral wel met veel trappen naar omhoog) weinig in het centrum zelf te zien. Maar dat is buiten het fantastisch lekkere eten gerekend. In Krabi zijn er namelijk elke avond verschillende food nightmarkets waar je het meest uiteenlopende street food kan uitproberen. In tegenstelling tot sommige kraampjes in Bangkok zag het eten er hier echt allemaal heel vers uit, vooral de vis en schaaldieren!

RAILAY BEACH

Naar het Railay Beach ga je vooral om te genieten. Je kan er mooie wandeltochten maken, grotten bezoeken, avontuurlijke klimtochten maken naar enkele viewpoints, rotsen beklimmen, zonnen op een prachtig strand omgeven door mooie rotsformaties, springen in de golven of gewoon lekker genieten van een Thaise massage. Behalve het muurklimmen kan ik alle andere activiteiten van mijn lijstje schrappen. Ik was er 1 dag en vond het echt vreselijk jammer dat ik niet langer kon blijven. Railay is gewoon geweldig mooi en relaxed.

KOH PHI PHI

Heb je ooit die film “The Beach” gezien met Leonardo Di Caprio? Ik ook niet 🙂 maar blijkbaar zijn heel wat scènes uit die film opgenomen in Thailand op de Phi Phi eilanden. En meer specifiek in Mango Bay, een van de mooiste stranden van Thailand. Of dit waar was moest ik natuurlijk met mijn eigen ogen testen. Samen met een groep vrienden regelden we daarom een zonsopgangtoer om te gaan snorkelen rond het eiland. Oordeel vooral zelf 🙂

Geen food-related post deze keer maar wel een klein verslag over mijn reis in het Zuid-Oosten van Thailand. – Na mijn bezoek aan de floating market in Amphawa was het tijd om door te reizen naar het zuiden van Thailand, met haar prachtige eilanden. Ik was nog nooit eerder op vakantie geweest naar een paradijselijke bestemming. De bestemming die daar misschien nog het meest bij in de buurt kwam was Kroatië, met haar prachtige Dalmatische kust.

ZOALS EEN ECHTE BACKPACKER

Vanuit Amphawa namen we een tucktuck naar het dichtstbijzijnde station waar we op de trein sprongen voor een 8 uur durende rit omlaag door de “slurf” van Thailand. Het was een lokale dagtrein, lekker goedkoop en een hele belevenis. De hele rit lang kon ik uit het raam kijken naar de passerende jungle, akkers en de prachtige bergen langs de grens met Myanmar. Wanneer het regende voelde je de druppels door het open raaam op je gezicht vallen, wat heerlijk verfrissend was. En om het halfuur kwam er wel een Thaise dame of man rond met fris drinken, snacks en zelfs hele avondmaaltijden. Ik voelde me tijdens deze rit voor het eerst een echte backpacker. 🙂

KOH THAO

Aangekomen in Chumpon om 21u00, een klein stadje langs de kust, sprongen we op de nachtboot naar Koh Thao. Een klein eiland zo’n 80km voor de kust dat bekendstaat als “het duikparadijs” van Thailand. Als je ooit van plan bent om je duikcertificaat te halen, doe het daar. Het is er heel goedkoop en er zijn vele professionele duikclubs. Zelf ben ik niet zo’n waterrat… een halfuurtje snorkelen is voor mij  al een ware angstoverwinning. Ik heb namelijk heel veel schrik in het open water. Niet van de golven of stromingen, wel van alle diertjes die er leven. Op Koh Thao heb ik mezelf wel verplicht om heel even, 30 min te snorkelen in het bijzijn van mijn reisgenoot. Het was prachtig 🙂 maar ik was even blij toen ik weer veilig in ons bootje zat. Snorkelen op Koh Thao is trouwens spotgoedkoop. We huurden een bootje voor 6,5 euro (voor 2 personen samen) en het snorkelmateriaal was 1,30 euro per persoon. Voor het geld moet je het dus zeker niet laten! Je kan ook met een groepsboot rond het eiland gaan varen en dan nemen ze je mee naar alle mooiste plekjes waar je kan gaan duiken of snorkelen.

Ik heb ook echt genoten van de natuur op het eiland en de relaxete sfeer die er hing in Hua Hin bay, de top snorkellocatie helemaal aan de andere kant van het eiland waar ons hotel was. Het is een eindje lopen van het drukke centrum en je moet helemaal over de berg (waar ik niet bij had stilgestaan toen ik het hotel boekte). Een tocht die je eigenlijk liever niet dagelijks te voet wil doen, geloof me. 😀

KOH PANGHAN

Na de rust en stilte op Koh Thao was het tijd om ook het nachtleven van Thailand een keer te ervaren. Ik ben niet meer het partybeest dat ik vroeger was, maar zo nu en dan met de juiste mensen vind ik het ook nog wel eens fijn om volledig uit de bol te gaan.

Koh Panghan is het eiland waar maandelijks de Full Moon Party georganiseerd wordt. Een avond waarop het eiland overspoeld wordt door toeristen die komen feesten op het strand met internationale DJ’s, vuurdansers, acrobaten, … je kan het zo gek niet bedenken. De plaatselijke bevolking had al snel door dat er met dit feest veel poen te rapen valt dus ze organiseren nu de hele maand door verschillende soorten “moon party’s”. Ik was toevallig op het eiland tijdens de Half Moon Party, een gek feest in de jungle op een berg in het midden van het eiland. Normaal was ik niet van plan om te gaan, maar de meiden in het hostel overtuigden me dat het een “once in a lifetime’ ding was. En ze hadden natuurlijk gelijk. 🙂

DE ULTIEME VRIJHEID OM JEZELF TE ZIJN

Op Koh Panghan kan je natuurlijk véél meer doen dan alleen maar feesten. Al heb ik er niet echt de tijd voor genomen om het eiland goed te verkennen. 🙂 Shame on me, I know. Ik geef eerlijk toe dat ik de eerste twee weken van mijn reis eigenlijk nog een beetje zoekende was naar hoe ik precies moest backpacken en waar mijn prioriteiten lagen tijdens het reizen. Ik moest nog wennen aan het idee dat de keuzes die ik maak  tijdens mijn reis volledig de mijne mogen zijn. Ik hoef geen rekening te houden met anderen en ik mag volledig doen waar ik zelf zin in heb. Da’s een hoop vrijheid die in het begin van mijn reis redelijk ongemakkelijk aanvoelde. We zijn namelijk allemaal opgevoed in een cultuur waarin je leert rekening houden met anderen en met de verwachtingen die mensen van je hebben.

Deze reis heb ik echt geleerd dat ik mijn eigen dromen en wensen moet nastreven. Dat het oké is om een mening te hebben of bepaalde ideeën en dat echt niet iedereen de “flow” volgt en dat dat ook helemaal niet hoeft. 🙂 Het is gewoon helemaal oké om mezelf te zijn.