Als jij net als ik een passie hebt voor eten, dan ben jij vast ook net zo nieuwsgierig naar wat de supermarkten in het buitenland allemaal te bieden hebben. Of ik me nu in Nederland, Duitsland, Italië, Marokko of Thailand bevindt: elke supermarkt is in mijn ogen een schatkamer. In Thailand was het dan ook een van de eerste dingen die ik wilde verkennen. De meest bekende supermarktketenszijn 7 Eleven, Tesco Lotus en Central Food Hall. Daarnaast heeft elk dorp en elke stad ook nog zijn lokale versmarkten waar je zalig kan rondslenteren en vooral veel verse groenten en fruitsoorten kan ontdekken.
Exact zoals je de lokale markten verwacht had, zo zien ze er uit: kleurrijk en exotisch met vele mooie bekende en onbekende producten. Op de linkerfoto zie je enkele smaakmakers uit de Thaise keuken: galangal of laos (familie van de gemberwortel), gember en thaise miniknoflook.
Op de middenfoto een resem uien, groene pompoen en rechtsonder was als ik het me goed herinner taro. Een knolachtige die binnenin beige tot licht paars is. In Thailand wordt hij vaak net als de aardappel geroostered of gekookt en gepureerd gegeten, waarna hij ook wel in gebak wordt gebruikt.
Rechts zie je enkele komkommers en verschillende soorten miniaubergines die in de curries gebruikt worden. De wittere zijn bitterder dan de paarse en er zijn ook nog groene minivariantjes.
Kurkuma, tumeric of geelwortel kennen we natuurlijk ook allemaal. In Thailand wordt deze wortel gebruikt in curries en wokgerechten om smaak en kleur aan het gerecht toe te voegen. Ook worden er veel geneeskrachtige eigenschappen aan dit wortelplantje toegeschreven. Ik vind het vooral heel erg lekker in golden milk. 😉
Wat geweldig leuk is aan Thailand en de Thaise keuken zijn de vele verse kruiden die er gebruikt worden. Een standaardkruid in de soepen en curries is bijvoorbeeld de Thaise basilicum (in de linkermand). Basilicum in een curry klinkt misschien erg vreemd maar geloof me, deze smaakt helemaal niet zoals de basilicum die wij kennen.
Een ander kruid/groente die veel gebruikt wordt zie je in de middenste mand liggen, dit is waterspinazie of morning glory. Zowel de bladeren als de stengels van dit plantje worden gebruikt in de verschillende soorten maaltijdsoepen of als alleenstaand groentegerecht gewokt met wat soyasaus. De plant heeft enerzijds wat weg van kool en anderzijds van spinazie en paksoi, maar ik kan de smaak niet volledig genoeg omschrijven vrees ik. Je vindt deze groente ook in de Aziatische supermarkt, dus niets houdt je tegen om een keer te proeven. 🙂
Een van mijn favoriete fruitsoorten in Thailand is ongetwijfeld de mangosteen. Deze vrucht is vanbuiten donkerpaars met binnenin wit stevig vruchtvlees dat een beetje lijkt op een lychee. Het zit bomvol vocht en is lekker zoet met een fris zuurtje.
Op de tweede foto zie je bovenaan trossen met kleine gele balletjes, longan genaamd. Ook in deze balletjes zit een wit, lycheeachtig vruchtje dat mierzoet is. De oranje vrucht in het midden heeft precies dezelfde eigenschappen en wordt santol genoemd. Onderaan de foto zie je opnieuw de heerlijke mangosteen
Op de laatste foto zie je typische Thaise appels. Ze hebben de vorm van peren maar het zijn wel degelijk appels. Ze bevatten veel vocht en zijn zacht zoet van smaak.
De kittelbloem of butterfly pea flower is een bloem die in de Aziatische keuken veel gebruikt wordt om gerechten te kleuren. In zure gerechen gaat de bloem rood verkleuren en in basische oplossingen kleurt hij blauw. De bloem wordt in Thailand veel gebruikt om bijvoorbeeld sticky rice blauw te kleuren zoals je hieronder kan zien. De groene kleur van de rijst wordt verkregen met behulp van pandanextract van pandanbladeren. Pandanbladeren kan je bij ons in de chinese winkel vinden, van de kittelbloem weet ik het niet zeker. Ik ga alvast een pakje gedroogde bloemen mee naar huis nemen. 🙂
Wat je hier op de linkerfoto ziet zijn geen onrijpe sinaasappels, neen deze sinaasappels zijn perfect eetbaar! In tropische landen is het namelijk normaal dat veel citrusvruchten groen blijven, dit komt door het hoge gehalte aan chlorophyl dat de groene kleur vasthoudt. Vanaf dat ze hier wat kleur beginnen krijgen (geel of oranje) zijn ze eigenlijk al te rijp. In Europa daarentegen verkrijgen ze die oranje kleur omdat het kouder is. Door de “koude” verliezen de sinaasappels hun chlorophyl waardoor ze oranje kleuren.
Op de middenste foto zie je je salak, dit is een fruit/plantsoort die familie is van de palm. Hij is lekker zoet en heeft de eigenschappen van lychee.
Pitaya of dragonfruit kan je bij ons in de supermarkten ook regelmatig vinden. Uniek hier in Zuid-Oost Azië is toch wel dat ze er ook roze pitaya verkopen.
Nog een andere lychee-achtige fruitsoort die je in Thailand kan vinden is de Rambutan. Ik was heel erg benieuwd naar de smaak van dit grappige vruchtje maar was een beetje teleurgesteld na het proeven. De Rambutan bevat minder vocht dan bv een lychee of mangosteen en is wat vlakker van smaak. Ik zou het omschrijven als zachtzoet. De schil is makkelijk te verwijderen als je er eerst een sneetje inmaakt alleen van de pit willen soms nog stukjes in het vruchtvlees blijven hangen. Maar uiteindelijk kan je die ook zonder problemen opeten.
Nieuwsgierig naar meer gekke producten uit Thailand? Houd dan zeker mijn blog in de gaten 🙂
